Boschstraat Banjo Band
Verhalen uit het verleden van de inmiddels overleden oprichter Hans de Roon
Opmaat Rotterdam Branch van de George Formby Society naar de Boschstraat Banjo Band
Het is begonnen vanuit de Rotterdamse George Formby branch (van de Engelse George Formby Society) om de Boschstraat Banjo Jam op te richten. Deze branch vierde in 1999 haar 15- jarig bestaan en ter gelegenheid daarvan werd een jubileumboek uitgebracht dat u, desgewenst, kunt downloaden (met speciale aandacht voor pag. 24, 28 en 32). Overigens zij nog vermeld dat deze Nederlandse tak niet meer bestaat. In de jaren na het jubileum bleek de belangstelling in Rotterdam (en de rest van Nederland) flink terug te lopen, zodat uiteindelijk op 8 augustus 2004 onze laatste bijeenkomst plaats vond. Deze werd o.a. bezocht door Jonas Svensson uit Gothenburg (Zw.) die trouwens ook zeer actief was binnen de Zweedse afdeling en met wie wij jarenlang goede contacten hebben onderhouden. Van deze ukulele zwanenzang heeft Jonas (zie foto, voorste rij, tweede van rechts) een verslag gemaakt dat enige maanden later, in de Winter editie van the Vellum (het kwartaalblad van de Engelse George Formby Society), is gepubliceerd.
Focus op Bill Denver
Het was eind september 1992 dat ik een telefoontje kreeg van een zekere Bill Denver, uit Pinner (Middlesex, bij Londen). Hij was lid van de George Formby Society of GB en had veel over onze "Rotterdamse" George Formby branch (opgericht mei 1984) gehoord. Want die organiseerde al een jaar of acht meetings en menig landgenoot van hem had die al bijgewoond. Natuurlijk was hij van harte welkom. Zodoende ontmoette ik hem een paar dagen later op het metrostation van het Rotterdamse Zuidplein, alwaar ik om de hoek woonde. Vervolgens gingen we naar het huis van een van onze leden; Bill was namelijk (met nog een stel van ons) aldaar uitgenodigd voor een etentje. Dat bestond uit, wat anders, de "Hollandse pot" en behalve het Nederlandse bier scheen ook deze maaltijd hem goed te bevallen en zodoende voelde Bill zich die avond al direct bij ons thuis. De eerste kennismaking met ons, op 4 oktober in het Rotterdamse Grand hotel Central, was dan ook voor hem een om niet te vergeten en derhalve werd mede die dag de basis gelegd voor een langdurige vriendschap. De volgende dag werd hij ook nog uitvoerig belicht in een artikel in het Rotterdams Dagblad dat, al of niet gealarmeerd door zijn komst, aandacht aan zijn optreden besteedde.
Sindsdien was Bill niet meer weg te denken als wij weer bij elkaar kwamen. Mede daarom was hij al op 31 januari 1993, wederom van de partij toen we in onze thuishaven, dat prachtige, in Engelse stijl opgetrokken hotel aan de Kruiskade, de “ukes” uit de koffer haalden. Maar drie maanden later, op 23 mei, kwam voor hem de grote "doorbraak" toen hij behalve voor de George Formby Meeting ook overkwam voor het Breda jazzfestival. Daarna deed Bill dat regelmatig als wij weer een middag wijdden aan onze grote "inspirator" en was, tot en met de editie van 2009, ook altijd op zijn vaste stek bij de ingang van Gantau Village in de Boschstraat te vinden; natuurlijk werd daar dan zijn favoriete nummer, Rosetta, gespeeld. In de loop der jaren had BN/De Stem ons, en Bill, daar ook ondekt en zodoende werd in juni 2003 van zijn aanwezigheid kond gedaan.
In al die jaren maakte Bill overigens niet alleen de oversteek voor "Breda" en "Rotterdam". Ook jazzfestivals in Utrecht, Kijkduin, Eindhoven, Wageningen en Den Bosch ontsnapten niet aan zijn aandacht, uiteraard altijd in gezelschap van een aantal van ons. Verder toonde hij zich in Engeland een enthousiast vertegenwoordiger van onze branch, zodoende besloot het bestuur (bestaande uit Janet Grootoonk, Remco Houtman en ondergetekende) hem op 16 mei 1999 te benoemen tot Ambassadeur. Deze presentatie, waarbij tevens (ter gelegenheid van ons 15-jarig bestaan), het jubileumboek het levenslicht aanschouwde, vond plaats in de Rotterdamse jazzclub C5: de lokatie die wij speciaal hiervoor hadden verkozen.
Zoals gezegd, Bill was een trouw bezoeker van “Breda”, edoch, sinds enige jaren is hij helaas verhinderd, zijn gezondheid werkt niet altijd mee. Ook daarom kon het geen kwaad dat wij hem op 21 juni 2009, toen hij de respectabele leeftijd van 85 jaar bereikte, met een bezoek vereerden. Want vijf van ons, onder het mom van de Jazzy Janet's Banjo Band, drongen toen onaangekondigd zijn huis binnen om namens alle muziekanten van de Boschstraat Banjo Band met een muzikale hulde de grote waardering voor hem te onderstrepen.
Hans de Roon
BANJO GROEPJES
Evenals de California Ramblers, waarvan diverse leden splintergroepjes formeerden onder obscure namen als The Goofus Five, The Little Ramblers en The Five Birmingham Babies, heeft ook menig lid van de BBB een dergelijk zijsprongetje gemaakt. Dit muzikale vreemdgaan vond zijn weerslag in formaties als...
UB2
Op 3 oktober 1992 gaf de Bill Brookers' Jugband een reünieconcert in 't Kapelletje te Rotterdam, de stad ook waar deze formatie in 1969 het levenslicht zag. Onder meer werd UB2 (twee ukulelebanjo's) uitgenodigd: Mike Metcalfe (hiervoor speciaal vanuit Engeland ingevlogen) en Hans de Roon waren de personages achter dit duo, dat hiermee tevens hun enige optreden ooit markeerde. De line-up van die avond werd gecompleteerd door de Oldtime Cityslickers (Dordrecht), een van de weinige Nederlandse groepen die, nog steeds, de authentieke stringbandmuziek van het Amerika van de jaren '20 en '30 in ere houdt. Aldoende vond in dit sfeervolle en music hall achtige "bonbondoosje" een historisch concert plaats, gelukkig ook nog door de camera's vastgelegd.
THE SMALL CASES
Met Janet Grootoonk, Remco Houtman en Hans de Roon op ukulele en ukebanjo. Opgericht tijdens de jaren van de Rotterdamse branch van de Engelse George Formby Society. Zij organiseerden aldaar tussen 1984 en 2004 tientallen meetings, voornamelijk in Grand hotel Central aan de Kruiskade.
THE HAREMS
In november 1994 verhuisde Hans de Roon voor, wat later bleek, vier jaar naar Sunderland, gelegen in het noord-oosten van Engeland. (Zie ook pagina 11 van het Jubileumboek 1984-1999 van de Rotterdam branch van de Engelse George Formby Society; dit is trouwens nog steeds te downloaden: zie "Opmaat Rotterdam branch van de George Formby Society/BBB" op deze website). Afijn, het (muzikale) thuisfront liet hem daar niet aan zijn lot over en zo kreeg hij onder meer bezoek van Remco Houtman, die uiteraard zijn ukebanjo had meegenomen. Aldoende traden zij op 8 september 1995, onder de naam van "The Harems", 1 2 3 4 op in de Gateshead Fell Cricket Club, de lokatie van de jazzclub in deze nabije stad; muzikaal werden zij daarbij ondersteund door enige leden van de Tyne Valley Stompers, een van de huisorkesten.
Voor de goede orde: het lijdend voorwerp heeft in die vier jaar geen enkele editie van de "BBB" gemist, trouw kwam hij ieder jaar hiervoor overvliegen!
VELLUM STOMPERS
Met Remco Houtman en Hans de Roon op ukulelebanjo, Ben Calis op clarinet, Jo Vroomen/Frits de Groot op washboard en Gerlof Abels op tuba. In mei 2005 traden zij, informeel, op tijdens het jazzfestival van Enkhuizen. Enkele maanden daarvoor, op 26 maart, verscheen zowaar ook nog een CD van hen: "Live at the triangle", opgenomen te Amersfoort. Tevens hebben zij op 5 mei 2007, met de inmiddels weer aangeschoven Janet Grootoonk, hun bijdrage geleverd aan het internationale Ukulele Festival te Belsele (B), dat mede georganiseerd werd door Remco Houtman. Gedurende de beginjaren van deze eeuw waren de Vellum Stompers, aangevuld met enige leden van de BBB, regelmatig te vinden tijdens het Eindhoven jazzfestival, Bill Denver was daar steevast bij. Op diverse plekken waren zij te bewonderen, vooral op het terras van de lokale O'Shea's pub. De augustus 2003 editie van dit evenement werd nog nader belicht door het Eindhoven's Dagblad, vijf van ons werden toen op de gevoelige plaat vastgelegd. Een maand eerder werden de Gentse Feesten opgefleurd en in november van dat jaar werden de bezoekers van het internationale Banjo Festival te Duisburg (Dld) op gepaste wijze naar binnen begeleid. Wederom informeel waren zij ook nog in augustus 2004 van de partij op het jazzfestival te IJsselstein.
JAZZY JANET'S BANJO BAND
Met Janet Grootoonk op plectrumbanjo en ukebanjo, John van Almkerk op tenorbanjo, Hans de Roon op ukebanjo, Caspar Scharten op viool, Jo Vroomen op washboard en Hans Veels op sousaphone. Opgetreden werd op 8 mei 2009 in de Grote Kerk te Breda, in het kader van het jaarlijkse Keyserkinderen diner; in oktober daaropvolgend ook nog ter opluistering van een privéparty van Frans Derks, de bekende voormalige voetbalscheidsrechter. Ook hebben zij een verrassingsbezoek gebracht t.g.v. de 85-e verjaardag van Bill Denver. Als partypoopers drongen zij op 21 juni 2009 zijn woning binnen om een muzikale hulde te brengen aan dit zeer gewaarde lid van de band. Dit is te volgen op YouTube: JJBB crashes a party.
POPPEL STOMPERS
De meest recente muzikale vrucht aan de BBB boom. In augustus 2010 werd de barbecue op het landgoed van Menno Bloemhof (tenorbanjo), woonachtig te Poppel (België), opgefleurd met hun tot nu toe enige, doch exclusieve, optreden. De basis werd gevormd door de JJBB, dit keer versterkt met Miente Boersma op sopraansax en Ad de Bree op washtub bass en bones.